De aanleg van snel internet naar de circa 14.000 zogenaamde ‘witte adressen’ in de dunbevolkte gebieden van de provincie Groningen heeft vertraging opgelopen.
De aanleg van glasvezel naar deze adressen valt binnen het project ‘Snel Internet Groningen’. Het project komt voort uit de gelijknamige subsidieregeling, waarvoor in 2017 door de provincie Groningen een tender was uitgeschreven, schrijft Bas van ’t Wout, demissionair minister Economische Zaken en Klimaat in antwoord op Kamervragen.
Voorwaarde van het project was dat het binnen twee jaar zou worden voltooid. De tender is destijds gewonnen door het bedrijf Rodin dat adressen in het buitengebied voorziet van snel internet via glasvezel of een draadloze verbinding. Aanvankelijk had de aanleg in 2019 moeten zijn afgerond, maar door diverse oorzaken heeft de aanleg vertraging opgelopen.
Tekort aan aannemers
In de schriftelijke vragen van Tweede Kamerlid Henk Nijboer (PvdA) gaat het ook over de oorzaken van de vertraging. Daarover schrijft Van ‘t Wout dat Rodin moeite had met het aantrekken van grote aannemers om de infrastructuur aan te leggen omdat ‘grote marktpartijen weer volop zijn gaan investeren in de aanleg van glasvezel en daarbij gebruik maken van deze grote aannemers’.
Daarnaast heeft ook Covid-19 een vertragend effect gehad op de aanlegwerkzaamheden, onder meer als gevolg van beperkingen bij aansluitwerkzaamheden in woningen en de toegenomen complexiteit bij het op afstand doorlopen van een vergunningstraject met gemeenten, stelt de minister. “Deze ontwikkelingen hebben ervoor gezorgd dat de aanleg van snel internet minder snel is gegaan dan verwacht en ook minder snel dan in een eerdere fase door betrokken organisaties is gecommuniceerd.”
40 miljoen
Voor de regeling hebben de provincie Groningen, de Nationaal Coördinator Groningen en de Economic Board Groningen samen 40 miljoen euro beschikbaar gesteld (30 miljoen lening en 10 miljoen subsidie). In de regeling waren diverse voorwaarden opgenomen, waaronder de eis dat alleen ‘witte adressen’ (adressen met een trage internetverbinding van minder dan 30 Mbps en waar marktpartijen geen plannen hebben om de snelheid binnen drie jaar te verhogen) deel uitmaken van het project en de gemeenten in het aardbevingsgebied als eerste van snel internet moesten worden voorzien.
Geef een reactie